| Dreszer-Orlicz Gustaw (1889-1936 ) - generał. Żołnierz Legionów Polskich, członek Polskiej Organizacji Wojskowej, kawalerzysta, generał dywizji Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej oraz walk o niepodległość Polski w wojnie z bolszewikami. W latach 1921–1924 był inspektorem kawalerii przy Inspektoracie Armii Nr 2. Z dniem 1924 wyznaczony został na stanowisko dowódcy 2 Dywizji Kawalerii w Warszawie. W międzyczasie, od 15 listopada 1923 do 15 sierpnia 1924, był słuchaczem I Kursu Centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. 31 marca 1924 awansował na generał brygady ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 2 lokatą w korpusie generałów. 15 listopada 1925 przewodził delegacji kilkudziesięciu wojskowych wyższej rangi, składającej marszałkowi Józefowi Piłsudskiemu propozycje zaprowadzenia w kraju politycznego porządku. Podczas zamachu majowego dowodził wojskami zbuntowanymi (szefem sztabu byłpułkownik Józef Beck). We wrześniu 1926 wyznaczony został na stanowisko generała do prac przy Generalnym Inspektorze Sił Zbrojnych z pozostawieniem na stanowisku dowódcy 2 Dywizji Kawalerii. Od 1930 prezes Zarządu Głównego Ligi Morskiej i Kolonialnej. 15 grudnia 1930, po awansie na generała dywizji ze starszeństwem z 1 stycznia 1931, mianowany został inspektorem armii. 8 grudnia 1933 uczestniczył w ceremonii poświęcenia portu i dworca morskiego w Gdyni. 16 maja 1935 na Polach Mokotowskich w Warszawie prowadził defiladę wojskową na cześć zmarłego marsz. Józefa Piłsudskiego. 4 lipca 1936 powołany został na nowo utworzone stanowisko Inspektora Obrony Powietrznej Państwa. Zginął tragicznie 16 lipca 1936 w katastrofie lotniczej samolotu RWD-9 nad Gdynią. |
| Wspomnienia o generale - Ludwika Kmicica-Skrzyńskiego, Z. Bohusza-Szyszko, wycini prasowe, opracowania, kopia listu generała Orlicza z 4 maja 1920 r. do Józefa Piłsudskiego, kopie dokumentów dot. Orlicza z Centralnego Archiwum Wojskowego, opracowanie Andrzeja Grzywacza o studiach operacyjnych generaa Orlicza. |
